Tynki z grubsza rzecz biorąc, możemy podzielić pod względem nakładania i ze względu na skład zaprawy.
Te pierwsze z kolei dzielimy na narzucane, czyli tradycyjne i maszynowe.
Te drugie dzielimy na tynki cementowo-wapienne, gipsowe i wapienne.
Tynki maszynowe to gotowa sucha mieszanka, do której dodaje się wody i miesza w agregacie tynkarskim. Taki tynk nakłada się natryskowo specjalnymi urządzeniami popularnie zwanymi pistoletami natryskowymi. Jest to w tej chwili chyba najpowszechniejsza technika stosowana przy wykańczaniu nie tylko ścian, ale i sufitów. Jest to bardzo wygodna forma. Betoniarka jest zbyteczna, podobnie piasek i wapno. No i ogromna oszczędność czasu. Nawet 3-4 razy krócej niż tynkowanie tradycyjne.
Im większą powierzchnię tynkujemy, tym tynkowanie maszynowe jest bardziej opłacalne. Tynkowanie ręczne jest tańsze tylko przy małym pomieszczeniu. Wtedy nie opłaca się wynajmować specjalistów z agregatem. Ceny tynku maszynowego uzależnione są od zastosowanych materiałów oraz oczywiście kosztów robocizny, która bezpośrednio wiąże się z powierzchnią.
Do tynku cementowo-wapiennego potrzebny jest cement, piasek, wapno oraz oczywiście woda. Niekiedy do gotowych mieszanek dodaje się jeszcze uszlachetniacze. Ma to na celu zwiększenie trwałości i żywotności tynku. Oczywiście jakościowy tynk cementowo-wapienny jest świetnym podłożem do malowania. Znakomicie też tłumi hałasy i akumuluje ciepło. Nie bez znaczenia jest to, że tynk cementowo-wapienny odporny jest na wilgoć, a więc i zawilgocenia. Stąd jego funkcjonalność, bo możemy go aplikować i w suchych, i w wilgotnych pomieszczeniach. Wiele osób wybiera tynki cementowo-wapienne z uwagi na ich wysoką odporność mechaniczną, tzn. na uszkodzenia mechaniczne. Choć naturalnie nie przewyższa pod tym względem tynków cementowych.
Ogromne znaczenie ma to, że tynki cementowo-wapienne nakładane są wielowarstwowo. Ma to walory praktyczne, nakładając bowiem dwie, trzy warstwy możemy zniwelować praktycznie wszystkie nierówności i krzywizny powierzchni.
Tynki cementowo-wapienne znakomicie nadają się do nakładania na podłoża z cegły, betonu, z betonu komórkowego czy ceramiczne. Przed tynkowaniem powierzchnię należy oczywiście odpowiednio przygotować, po prostu gruntując, czyli nakładając preparat gruntujący. Chodzi o wyrównanie chłonności podłoża.
W przypadku tynków maszynowych cementowo-wapiennych zwykle nakłada się dwie warstwy. Pierwszego dnia wykonujemy tzw. obrzutkę, czekamy, aż wyschnie (może to trwać nawet 48 godzin) i przychodzi czas na tę właściwą warstwę tynku. Tynk powinien być tak przygotowany, aby nie był zbyt rzadki. Oczywiście trzeba go nakładać równomiernie, Obrzutka powinna mieć grubość 4-8 mm i być porowata.
Tynk cementowo-wapienny zawsze jest z lekka chropowaty. Wiąże się to niekiedy z koniecznością nałożenia dodatkowej gładzi gipsowej.